Vredelievende religie? of strijd tegen ongelovigen?
De Koran biedt een onevenwichtige balans tussen vredelievende boodschappen en aanmoedigingen tot oorlogszucht.
De Jihad is er ingeschreven als de religieuze plicht om andersdenkenden te bekeren.
Toch is deze radicale Islam een verschijnsel van de 20e eeuw.
De motivatie om sociale en politieke vernederingen van de moslimwereld te wreken, werd gezocht en gevonden in de religie. Er was een “heilige oorlog” nodig om de eigen moslimidentiteit terug te winnen. De grote vijand was het goddeloze Westen, evenals de eigen Arabische leiders, die verraad pleegden aan de Islam.
De reusachtige inkomsten aan petrodollars brachten in het Midden-Oosten géén vrede en sociale vooruitgang, maar leidden tot een cynische machtspolitiek en sociale ontwrichting.
Een vruchtbare bodem voor fanatieke jihadisten, die willen terugkeren naar een imaginaire islamitische staat en hiervoor tot wereldwijde terreur in staat zijn.
Een poging tot verklaring.
